UN REZOLUCIJA ZA GENOCID NAD BOSNJACIMA U SREBRENICi 11. JULA 1995. GODINE ,” PRAVNO ZNACENJE I DEFINICIJA IZRAZA “GENOCID “ !

  Pise: Prof. Dzemal Hot
   Ovih dana u medijima kako domacim na prostorima zapadnog Balkana, naročito u Srbiji t.j. zvaničnoj politici i izjavama rukovodstva i političara te drzave, kao i na nivou rukovodstva manjeg BiH entiteta RS i čelnih političara stranaka srpskog naroda Crne Gore su u propagandnoj ofanzivi u negiranju izvršenih zločina “Genocida” učinjenih u zasticenoj UN BiH enklavi Srebrenica, kojom prilikom su vojne i paravojne formacije Srba iz BiH entiteta, samoproglašene republike srpske (1992) godine, logistički i politički pomognutih od tadašnjeg politickog i vojnog rukovodstva “savezne Republike Jugoslacije”, 11. jula, 1995.godine ciljano i sa jasnim motivima, počinili masovne zločine “Genicida” nad više od 8.000 bosnjačkih civila ciji je glavni cilj i motiv bio , istrebljenje Bosnjaka te etničke skupine, na nacionalnoj i vjerskoj osnovi (koje su planski ubijeni u tri dana) sa namjerom i motivima potpunog istrebljenja što je protivno i kaznjivo po medjunarodnom pravu i UN konvencijma, usvojenih 1948. godine cije su odredbe usvojile sve clanice UN ( medju kojim i tadasnja Jugolslavija) gje je jasno i pravno definisano, sta koja su inkriminisane djela i radnje smatraju zlocinima “Genocida”. U skladu s tim odredbama , Ujedinjene Nacije su 1993. godine,formirale medjunarodni rezidencionalni krivicni sud za ratne zlocine, ucinjenim na prostorima Jugoslavije 1992-1995.godine za cija zlodjela i masovne zlocine su procesuirani: Slobodan Milosevic bivsi predsjednik SRJ; Radovan Karadzic, predsjednik samoproglasene tzv. RS:Biljana Plavsic potredsjendica RS; Momcilo Krajisnik predsjednik Skupstine RS;Komandant vojske RS general Ratko Mladic i brojni oficiri koji su bili na platnom spisku generastaba SRJ, kojim je medjunarodni sud u Den Hagu, presudio na visegodisnje i dozivotne kazne zatvora,za izvrsene zlocine nad zenama,djecom i i civilima enklave Srebrenica zbog cega su presudjeni za zlocin “Genocida” !.

Razlozi o cemu pisem je radi objektivne istine, da se citaoci objekivno i potpuno informisu o pravnom znacenju izraza “Genocid”, ko ga naredjuje, koji su motivi i ko su izvrsioci takve vrste zlocina. Ono sto je bitno za istaci, jer se u nekim medijima plasiraju neistine da se optuzuje srpski narod “da je isvrsio zlocine Genocida, i da se optuzuje narod a ne oni koji su direktni naredbodavci i izvrsioci zlocina “Genocida” 11.jula,1995.godine (nad civilima Bosnjacima Srebrenice”).Po pravnoj definiciji koji su usvojili u UN, kaze se , da za zlocine “Genicida“, odgovaraju samo pojedinci kao naredbodavci i izvrsioci te vrste zlocina. U predlozenoj UN Rezoluciji koji pokrecu i sponzorisu Njemacka,Uganda i veci broj clanica UN ,niti u jednom kontekstu se za zlocine “Genocida” nad bosnjackim civilima Srebrenice, ne optuzuje Srpski narod vec su presudjeni pojedinci kao naredbodavci i izvrsioci iz srpskog naroda. Zato nije jasno zbog cega tolika halabuka i zabrinutost politicara iz Srbije, manjeg BiH entiteta RS i srpskih stranaka iz CG zbog toga sto ce Skupstina UN u New Yorku donijeti Rezoluciju za Genicid u Srebrenici, najvjerovatnije 23. maja o. g.

Radi vaseg znanja ,“Izraz genocid je prvi put upotrijebio jevrejski advokat u Poljskoj Rafael Lemkin 1944. na osnovu grcke rijeci “gents” (rasa pleme) i latinske rijeci “cide “ (ubiti). UN su tako tumacene 1951. prihavtili.

Međunarodna pravna definicija zločina genocida data u članu II i III Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju genocida, iz 1948. godine
član II opisuje dva elementa zločina genocida:

1) mentalni element , znači "namjera da potpuno ili djelimično uništi nacionalna, etnička, rasna ili religiozna grupa kao takva, i
2) fizički element koji uključuje pet djela opisanih u sekcijama, a, b , c , d i e. Zločin mora uključivati oba elementa da bi se zvao "genocid".

član III opisan sa pet kažnjivih oblika zločina genocida: genocid, konspiracija, podsticaj, pokušaj i saučesništvo.

Dijelovi Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju genocida

"član II: U ovoj konvenciji genocid znači bilo koji od ovih djela izvršenih za namjerom da se potpuno ili djelimično uništi nacionalna, etnička, rasna ili religiozna grupa, kao takva:

(a) Ubijanje pripadnika grupe (određenog naroda);
(b) Uzrokovanje teških tjelesnih i mentalnih povreda pripadnicima grupe;
(c) Namjerno podvrgavanje grupe takvim životnim uslovima koji prouzrokuju njeno potpuno ili djelimično uništenje;
(d) Uspostavljajuči mjere s namjerom spriječavanja rađanja u okviru grupe;
(e) Prinudno premještanje djece iz jedne u drugu grupu.

član III:

(a) Genocid;
(b) Plan za izvršenje genocida;
(c) Direktno i javno podsticanje na izvršenje genocida
(d) Pokušaj genocida;
(e) Saučesništvo u genocidu."

Diskusija:

Zločin je planirati ili podsticati na genocid, čak i prije nego što ubijanje počne ili pomagati izvršenje genocida: Djela zločina uključuju planiranje, direktno i javno podsticanje, pokušaj izvršenja genocida i saučesništvo u genocidu.

Kažnjiva djela Slijedeće su genocidna djela ako su počinjena kao dio politike da se uništi postojanje grupe (naroda):

Ubijanje pripadnika grupe uključuje direktna ubistva i djela koja izazivaju smrt.

Uzrokovanje teških tjelesnih ili mentalnih povreda uključuje izazivajuči traumu pripadnika grupe kroz široko rašireno mučenje, silovanje, seksualno nasilje, prinudjivanje na konzumiranje droge i sakaćenje.

Namjerno podvrgavanje grupe takvim životnim uslovima računajući da će uzrokovati uništenje tog naroda uključuje namjerno uskraćivanje izvora potrebnih za fizički opstanak grupe takvih kao što je čista voda, hrana, odjeća, stambeni prostor ili medicinske usluge. Uskraćivanje onoga što život znači može biti kroz oduzimanje žetve, blokiranja isporuke hrane, zatvaranja u logore, prinudno raseljavanje ili protjerivanje. ili

Spriječavanje rađanja uključuje nasilnu sterilizaciju, nasilni prekid trudnoće, zabranu brakova, dugotrajna odvojenost muškaraca i žena s namjerom spriječavanja rađanja.

Nasilno premještanje djece može biti direktnim prisiljavanjem ili zbog straha od nasilja, zatvaranja, psihološkog maltretiranja ili drugih vidova mučenja. Konvencija o pravima dijeteta definiše djecom osobe ispod 18 godina.

Genocidna djela ne moraju ubiti ili uzrokovati smrt pripadnika grupe. Uzrokujući teške tjelesne i mentalne povrede, spriječavanje rađanja i premještanje djece su djela genocida učinjena kao dio politike da se uništi postojanje grupe.

Zaštićene grupe:

Zakon štiti četiri grupe - nacionalne, etničke, rasne ili religiozne grupe.

Pod nacionalnom grupom se podrazumijeva grupa pojedinaca čiji identitet je definisan zajedničkom državnošću.

Pod etničkom grupom se podrazumijeva grupa pojedinaca čiji identitet je definisan zajedničkim kulturnim tradicijama, jezikom ili nasliječem.

Pod rasnom grupom se podrazumijeva grupa pojedinaca čiji identitet je definisan fizičkim karakteristikama.

Pod religioznom grupom se podrazumijeva grupa pojedinaca čiji identitet je definisan zajedničkom religijom, vjerovanjima, doktrinama, praktikovanjem ili ritualima.

Obično su ljudi rođeni u ove četiri grupe. Ove četiri grupe imaju zajedničke karakteristike po kojima su pojedinci najčešće rođenjem u grupi. Dok neki pojedinci mogu promijeniti nacionalnost, ili religiju ili čak usvojiti novi kulturni, etnički ili rasni identitet - obično ljudi ne mogu birati identitet grupe. U genocidu, ljudi su meta za uništenje ne zbog toga što su nešto uradili, nego zbog onoga ko su i šta su.

Grupni identitet je često izforsiran od strane počinilaca. Počinioci genocida učestalo prave grupne kategorije opasnijim ili kreiraju nove definicije i grupni identitet nameću pojedincu bez obzira kakav je njegov lični izbor tog pojedinca. Značajni termini:

Zločin genocida ima dva elementa: namjeru i akciju. Namjera može biti dokazana direktno kroz izjave ili narečenja, ali češče, mora biti zaključena po sistematskom i koordiniranom djelovanju.

Namjera je različita od motiva. Šta god da je motiv za zločin (oduzimanje zemljišta, nacionalna sigurnost, teritorijalni integritet, itd.) ako počinioci počine djelo s namjerom da unište grupu, čak i dio grupe, TO JE GENOCID.

Fraza "potpuno ili djelimično" je važna. Počinioci ne moraju imati namjeru da unište cijelu grupu.i uništenje samo jednog dijela grupe (takvog kao što su njeni obrazovani pripadnici ili pripadnici koji žive u istoj regiji) je također genocid. Mnogi odgovorni zahtijevaju namjeru da se uništi priličan broj pripadnika grupe - masovno ubistvo. Ali pojedinac zločinac može biti kriv za genocid čak i ako ubije samo jednu osobu, sve dok zna da učestvuje u VELIKOM PLANU za uništenje grupe.

član II Konvencije je uključen bez izmjena u Rimskom statutu Međunarodnog suda za zločine kao član 6 i također i u Statutima Međunarodnih sudova za ratne zločine za Ruandu i bivšu Jugoslaviju.

Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju genocida